داستان پشت استکان‌های چای

شروع یک روز رو تصور کنید. نور خورشید آسمون رو روشن کرده. صدای آواز گنجشکا به گوشمون می‌رسه. چشم باز می‌کنیم و شروع یک صبح زیبای دیگه.

با آب خنک، ته مونده خواب صبگاهی رو از صورتمون پاک می‌کنیم. با اشتیاق شروع روز جدید و کارای جدید، اما با شکم خالی و گرسنه به سمت آشپزخونه می‌ریم.

جزء جدا نشدنی هر صبحانه ایرانی برای اغلبمون یعنی چای. پس کتری رو پُر آب می‌کنیم تا به جوش بیاد و سراغ قوری گل سرخیمون میریم که انتظار دوست صمیمیش یعنی چای خشک رو می‌کشه. در قوطی رو باز می‌کنیم و عطر دل انگیز چای خشک به مشاممون می‌خوره. یکی دو قاشق از اون رو داخل قوری گل سرخی می‌ریزیم و روش آب جوش و اگر سر کیف باشیم شایدم  به قوریمون کمی هل یا دارچین اضافه بشه.

تمام خونه پُر از بوی چای می‌شه. اصلاً به نظرتون شروع یه صبح خیلی دل‌انگیز، بدون چای ممکنه؟

تا به حال به این فکر کردید این نوشیدنی از کجا اومده، چطور اومده و...

چای دومین نوشیدنی پُر مصرف دنیاست و طبیعیه رتبه اولم مال آب مایع حیات، باشه.

جالبه بدونیم قبل از این که چای تو ایران کِشت بشه اون رو از کشورای دیگه وارد می‌کردن.

درباره این که چای چطور به وجود اومده افسانه‌هایی هست. مثل این که می‌گن یه برگ چای خیلی اتفاقی داخل فنجون آب جوشی که همراه امپراطور چینی بوده می‌افته و امپراطور بعد این که اون برگ رنگ داد طعمش رو می‌چشه و خوشش می‌یاد.

یه افسانه دیگه هم هست که می‌گه، چای از هند می‌یاد و شاهزاده‌ای قسم می‌خوره که  9 سال نخوابه و وقتش رو به مُراقبه بگذرونه ولی پِلکش سنگین می‌شه و خوابش می‌بره و عصبانی می‌شه و پِلکش رو می‌بره و به زمین می‌ندازه. روی زمین اون جایی که پلکش افتاده، چای رشد می‌کنه و می‌گن چای هدیه از طرف خدایان به اهل مراقبه‌ست و جالبه که چای خواب‌آلودگی رو از بین می‌بره. پس به قطع نمی‌شه گفت چای از کجا اومده ولی هر چی که هست مرتبط به چین، هند یا تبت می‌شه. این نوشیدنی از چین کم‌کم به ژاپن می‌رسه و بعد به هلند و انگلیس و ایران.

اما این که چطور و از کجا و چه تاریخی چای تو ایران کشت می‌شه داستان خودش رو داره.

شروع کشت چای تو ایران حاصل عشق و تمامیت فردیه که بخش بزرگی از زندگیش رو برای این کار گذاشته.

یه یادداشت از این فرد هست که در شروع این عشق نوشته:

می‌روم به دنبال چای. انشالله کسان دیگری هم در فکر رفع احتیاج سایر کالاها باشند. علی‌التحقیق مبلغ ده کرور تومان برای خرید چای هر ساله از ایران خارج می‌شود. اگر همین مبلغ در مملکت بماند، شاید جلوگیری از پریشانی و فقر و فاقه مملکت بکند.

و در پایان این عشق اومده:

به قبرم سنگی از مرمر سیاه بی‌سقف و حفاظ در میان بوته‌های چای بگذارید.

این فرد بزرگ نامش، محمد میرزا کاشف السلطنه، مشهور به چایکار هست.

این فرد سمت‌های حکومتی و نقش‌های سیاسی زیادی داشته ولی انگار حول و حوش دهه سوم زندگیش، پی به عشقش به چای برده و تو هند به مطالعه و تحصیل و کشف و تجربه کاشت چای پرداخته و بذر و هزاران بوته چای رو با مشکلات زیاد با خودش به ایران اورده و تمام تلاشش رو برای پرورش چای کرده. واضحه که این فرد دشمنانی هم داشته. مرگش هم مشکوکه. در ظاهر تو تصادف و بر اثر پرت شدن ماشینش تو دره، درگذشته. ولی داستان‌های دیگه‌ای هست که می‌گه قبل پرت شدن ماشینش به دره یه گلوله به شقیقش شلیک کردن. واقعیت مرگش هر چی که بود، وزن کارهایی که انجام داد بعد رفتنش، این قدر بود که چای جای قهوه رو گرفت و لاهیجان به قطب کشت چای ایران تبدیل شد.

تو زمان حال چای به شکلای مختلفی موجوده که پر‌مصرف‌ترینشون چای سیاه، چای سبز و چای کیسه‌ایه.

چای کیسه‌ای پرمصرف‌ترین در جهانه چون زمان کمی برای آماده شدن نیاز داره و افراد پرمشغله زیادن.

چای کیسه‌ای شامل یک کیسه از جنس کاغذی خاص ونازکه که داخلش رو با چای پُر می‌کنن و پاکت رو می‌بندن ( به شیوه‌های مختلف مثل منگنه، بند یا حرارت) و داخل استکانِ آب جوش، قرار می‌دن تا رنگ بده و یک استکان چای نصیبشون بشه.

منبع مشخصی وجود نداره که بهمون بگه چای کیسه‌ای از کی وارد ایران شده ولی لازمه در رابطه با چای کیسه‌ای چند نکته رو بدونیم

اول این که چای کیسه‌ای می‌تونه خطرناک باشه اگر از جنس کاغذی باشه. به این علت که برای سفید کردن اون کاغذ، از ماده‌ای به اسم کُلُر یا ترکیبات کُلُر استفاده می‌شه که یه ماده سمیه.

نکته بعدی این هست که داخل چای کیسه‌ای، به احتمال زیاد از چای نامرغوب و رنگ استفاده می‌شه ( زمان دم کشیدن چای سیاهی که رنگ نشده حدود 20 دقیقه هست)

تو فرایند تولید کیسه‌های چای از یه ماده به اسم پُلیپُروبین استفاده می‌کنن که این ماده باعث می‌شه کیسه‌ها به حرارت مقاوم بشن و از طرفی هم باعث می‌شه که تجزیه نشن و این به محیط‌زیست آسیب می‌زنه.

تو فرآیند تولید چای کیسه‌ای معمولا هر کیسه چای، داخل یه بسته کاغذی یا نایلونی جدا قرار می‌گیره و علاوه بر اون کیسه‌های چای هم یک بار مصرف هستن و این یعنی زباله بیشتر و بیشتر و طبیعت سالم کم‌تر و کم‌تر.

برای هر چای 30 تا 40 گرم کاغذ استفاده می‌شه. این یک عدد وحشتناک برای افرادیه که به حفظ درخت‌ها و آب اهمیت می‌دن و به اکسیژن و هوای تازه و سالم برای تنفس نیاز دارن و از طرفی یعنی تولید کوه‌هایی از زباله.

راه حل‌های جالبی می‌شه داشت برای این که از بحران زیست‌محیطی جلوگیری کنیم، منابع آب رو بیشتر حفظ کنیم، کاغذ کم‌تری استفاده کنیم و زباله کم‌تری تولید کنیم و سلامت محصول مورد استفادمون رو تضمین کنیم.

• مثلا استفاده از کیسه‌های چای اکو یا سبز که دیگه یک بارمصرف نیستن
• یا نخریدن چای کیسه‌ای که بسته تک‌تکی دارن
• یه کم زودتر بیدار شدن و وقت گذاشتن برای دم کردن چای
• تشویق دیگران برای خریدهای سبز
• و هدیه دادن یک بسته چای اکو می‌تونه بسیار جذاب باشه و ...

اگر اینا رو خوندید حالا دیگه متوجه داستانای پشت چای هستید. کلی داستانای دیگه هست که ما نگفتیم و یا نمی‌دونیم تا بگیم.

مثل زحمت کشاورزای ایرانی روی زمینا، عشقایی که سر باغ چای شکل گرفته، زحمت زنا برای برداشت محصول چای و کلی چیزای دیگه...

الان دیگه ارزش چای رو می‌دونیم و می‌تونیم چای رو با لذت بیشتر بنوشیم.

مفهوم و خواص انار و نقش انار در شب یلدا

میوه‌ای با پوستی سرخ و زیبا که وقتی آن را می‌شکافی دانه‌هایی اشتهابرانگیز، خوشرنگ و خوش‌بو می‌بینیم. دانه‌هایی که آب از دهان جاری می‌کند.

انار علاوه بر ظاهر جذاب، خواص بسیار زیادی دارد. این میوه سرشار از ویتامین ث، فیبر و آنتی‌اکسیدان است.

کسترول را پایین می‌آورد پس در سلامت قلب نیز مأثر است. همان‌طور که پیداست انار میوه‌ای قرمز رنگ است و میوه‌های قرمز رنگ که آنتی‌اکسیدان فراوان دارند، از ابتلا به سرطان جلوگیری می‌کنند.

مصرف هر یک عدد انار حدود نیمی از مصرف روزنه ما به فیبر را تأمین می‌کند و باعث دفع سموم از کبد می‌شود، که این دو خاصیت می‌تواند عامل زیبا و بی‌نقص شدن پوست صورت و جوان ماندن آن شود.

طبق باورهای عامیانه خوردن انار در دوران بارداری باعث داشتن کودکی زیبا می‌شود.شاید این خواص باعث ایجاد چنین باورهایی شده باشد.

علاوه بر خواص سلامتی و پزشکی، انار معانی گوناگونی نیز دارد. مثلاً سرخی انار را به خورشید تشبیه می‌کنند و یا انار را میوه‌ی‌ منتسب به آناهیتا و با زایش و آبادانی هم‌پیوند می‌دانند. انر نماد خنده نیز هست و شعرا در سرودهایشان انار را به لب و دهان نیز تشبیه کرده‌اند.

به خاطر دانه‌هایی که در دلش دارد آن را نماد باروری و زاییش می‌دانند. بر اساس یک سنت کهن که در میان برخی اقوام رایج است، عروس اناری بر زمین می‌اندازد تا بترکد و دانه‌هایش روی زمین پخش شود. تعداد دانه‌های پخش شده نماینگر این است که او چند فرزند به دنیا خواهد آورد.

زرتشتیان در آیین پیوند همسری، دختران و پسرانشان با آرزوی باروری به آنان انار می‌دهند و همچین آن‌ها انار را در سفره به نشانه‌ی پیمان زناشویی می‌گذارند.

انار جزئی جدانشدنی از سفره یلداست. انار در یلدا نشانه شادی و زاییش است.

بر اساس یک باور قدیمی، مردم با خوردن انار در یلدا از میوه‌های تابستانی خداحافظی می‌کنند و به استقبال سرما و زمستان با میوه‌هایش می‌روند. بعضی افراد هم معتقدند انار در سفره یلدا باعث دفع سردی از بدن می‌شود. دلیل حضور انار در یلدا هر چه باشد نکوست و زیبایی این سفره را دوچندان می‌کند.

یاقوت‌های انار تداعی‌کننده صحنه‌ای آمیخته با جادو و شگفتی در این مراسم باشکوه است. اگر همراه با این یاقوت‌ها، مادربزرگ قصه‌گویی باشد که کرسی در خانه دارد تا دور هم بنشینیم و طعم یاقوت‌ها را بچشیم و به داستان‌ها گوش‌جان دهیم، دیگر جادوی این فضا قابل وصف نیست.

گاهی از زبان مادربزرگ‌ها و... به بچه‌ها می‌شنویم که داستانکی از انار می‌گویند که یک دانه از هزار دانه انار از بهشت است و باید تمام یک انار را خورد تا آن دانه را به دست آورد. در نتیجه بچه‌ها سرگرم و مراقب دانه دانه‌های انار را می‌خورند و هشیارند که مبادا حتی یک دانه به زمین افتد.

با این حساب این میوه خوشمزه و زیبا می‌تواند هدیه بسیار مناسب و دلبر در مناسبتی مثل یلدا باشد.

خواب

خواب بخش خیلی مهمی از زندگی همه موجوداته. همون قدر که ما به غذا، آب و هوا نیاز داریم به خواب هم نیاز داریم. هر فرد به طور تقریبی یک سوم عمر خودش رو می‌خوابه.

قدیمیا می‌گفتن خواب خوب آدمو زیبا و خواب بریده بریده، آدم رو کم حافظه می‌کنه. بی‌راه هم نمی‌گفتن چون خواب خوب در سلامت روح و جسم هم موثره و می‌تونه عاملی برای بازسازی سیستم اعصاب، سیستم ایمنی و عضلانی-اسکلتی باشه. خواب خوب شبانه باعث بهتر شدن فعالیت روزانه و تمرکز و هوشیاری تو طول روز می‌شه. پر واضحه که بهترین نوع خواب، خواب شبانست.

اگر طبیعت رو الگو قرار بدیم، می‌بینیم بعد از غروب خورشید همه جا تاریک و ساکت می‌شه و ماه و ستاره و آسمون تیره و تار جای خورشید رو می‌گیره و تقریباً همه شرایط برای یه خواب خوب شبانه مهیا می‌شه و اکثر حیوانات روز بیدار تو اون بازه زمانی به خواب می‌رن. آدما هم از این شرایط مستثنی نیستن و بدن اونا هم تو طول شب نیاز به استراحت داره.

نوع به خواب رفتن آدما تا حدی وابسته به شرایط فیزیولوژیک و ساعت خواب بدنه مثلاً بعضی از آدما سریع و عمیق به خواب می‌رن و در مورد این طور افراد مثلی هست که می‌گه روی سنگ هم به خواب می‌ره یا تا سر رو بالشت می‌ذاره، هفت تا پادشاه رو خواب می‌بینه و دنیا رو آب بره اون رو خواب می‌بره.

ولی متاسفانه مقابل این آدما، آدمای دیگه‌ای هستن که میونه خوبی با خوابیدن ندارن. وقتی تو تختخواب می‌رن بعد از ساعت‌ها این شونه به اون شونه شدن خوابشون می‌ببره ولی امان از خوابیدنشون که فرقی با بیداری نداره و بال زدن یه شاپرک بیدارشون می‌کنه.

متاسفانه با شرایط اجتماعی و محیطی و کاری این روزگار، خواب خوب داشتن یه آرزو شده چه برای خوشخواب‌ها چه برای بدخواب‌ها.

این قدر تو طول روز دغدغه داریم و مسائل حل نشده تو ذهنمون هست که ناچاراً همه اونا رو با خودمون به تختخواب می‌بریم. این‌طور می‌شه که ساعت‌ها تو زمان خواب، ذهن بیداری داریم که تو تلاطم مسائل روزانه گرفتاره و وقتی هم چشمامون سنگین و بسته می‌شه این مسائل به شکل تصاویر ذهنی برامون تداعی می‌شه. با این حساب می‌شه گفت خواب هفت پادشاه دیدن تو روزگار سخت ما آرزوی خیلیاست.

چاره اینه که شرایط رو برای خودمون فراهم کنیم تا راحت‌تر به خواب بریم.

مثلاً آماده کردن یه نوشیدنی آرامش‌بخش و خواب‌آور می‌تونه کمک بزرگی باشه. دمنوشای گل رز، بابونه، سنبل‌الطیب، اسطوخودوس و گل‌گاو‌زبون می‌تونن خیلی اثرگذار باشن.

همچنین می‌تونیم از یه موزیک آرامش‌بخش کمک بگیریم تا ریتم قلبمون کندتر بشه و به خواب بریم.

یادمون نره محیط رو کاملاً تاریک کنیم چون بدن ما برای خواب کامل به تاریکی مطلق نیاز داره. اگه نورای مزاحم مثل چراغای کوچیک شارژر و ساعت و .. یا نورایی که از پنجره اتاق داخل می‌یاد و قابل کنترل نیست، اطرافمون وجود داره و آزارمون می‌ده از یه چشم‌بند کمک بگیریم.

بوی خوش، بوی آرامش‌بخش و بوی خواب‌آور خیلی به داشتن خوابی خوب کمک می‌کنه. عصاره‌ها، روغن‌ها و گیاهایی هستن که این بو‌ها رو ایجاد می‌کنن. می‌تونیم اونا رو بسوزونیم یا روغنشون رو روی نبض بمالیم و یا راه آسون‌تر هم استفاده از عوده.

اگر هم دلمشغولی داریم و مسائل وقت و بی‌وقت مانع به خواب رفتنمون می‌شن اونا رو نکته‌وار روی یه برگ دفترچه یادداشت کنیم تا ذهنمون خالی بشه.

 به نظر می یاد با رعایت کردن این نکته‌ها خواب خوبی در انتظارمون باشه.

یادمون نره خواب دروازه ورود به رویاهاست؛ یه روزنست برای خلاق‌تر بودن، داشتن آرزوهای بزرگ، داشتن بدن سالم و نیرومند و شاداب، رسیدن به یه پوست درخشان و داشتن روحیه مثبت و پر انرژی. پس واجبه که به خواب اهمیت بدیم.

راستی، تمام این اطلاعات می‌تونه یه هدیه خوب برای عزیزامون باشه. می‌تونیم از تمام موارد گفته شده هدیه آماده کنیم و تو مناسبات مختلف ازشون استفاده کنیم. گر هم صاحب یه کسب و کار باشید می‌تونید این آرامش شبانه رو به مشتریا یا کارمنداتون هدیه بدید. این هدیه هم می‌تونه کاربردی باشه هم به یادموندنی.

براتون شبای آرومی آرزو می‌کنیم. به امید خوابای رنگارنگ.

شب یلدا یک دورهمی لذت‌بخش

در دنیای امروز دست هر کودک نیز گوشی هوشمندی است که مثبت یا منفی مشغول گذراندن وقت با آن است.
دنیای امروز دنیای شلوغی است پر از مشغله‌های کاری، فکری و روحی.

یلدا یک شب در یک سال است فرصتی ارزشمند برای یک دورهمی ساده ولی شور و هیجان.

برای لذت بیشتر در این شب می‌توان برنامه‌هایی از پیش تعیین کرد. مثلا این که اول از همه گوشی‌ها را کنار بگذاریم دورهم بنشینیم گل بگوییم و گل بشنویم. آجیل بخوریم و به قصه‌های هم گوش کنیم. قصه‌هایی از افسانه‌های کهن، داستانی از هزار و یک شب، داستان‌هایی از ننه سرما و ...
نیت کنیم و فال بگیریم فالی از حافظ و به پاسخ آن سالی خوش باشیم.
شعر بخوانیم و بازی کنیم بازی‌هایی مثل اسم و فامیل، نقطه و خط، مشاعره و ...
چشم به هم بزنیم طولانی‌ترین شب سال نیز تمام شده. خوب است وقتی به پایان می‌رسد پر از لذت و احساس خوش زندگی باشیم.

کدام هدیه مناسب یلدا است؟

انتخاب هدیه برای دیگران کاری سخت است. نگرانی‌های زیادی در موردش وجود دارد. مثل این که آیا آن فرد هدیه را دوست دارد، شکلش با سلیقه آن فرد جور است و هزاران سوال دیگر.

نکاتی را باید در هدیه دادن در نظر بگیریم و مخصوصا هدیه دادن در مناسبت‌ها:

یکی از آن نکات این است که وقتی هدیه‌ای را تهیه می‌کنیم به ظاهر آن توجه کنیم.

گاهی ممکن است ما هدیه‌ای گران قیمت را با وسواس زیاد تهیه کنیم و در آخر به شکل غیر‌قابل باوری آن را با کاغذکادویی زشت کادوپیچ کنیم یا داخل ساک‌دستی‌ای نامناسب قرار دهیم. اولین چیزی که به چشم می‌آید، همان ظاهر یا پوسته روی هدیه شماست و اگر نامناسب انتخاب شود بخش بزرگی از ارزش هدیه شما و حساسیت در انتخابتان نادیده گرفته شود.

برعکس آن نیز صدق می‌کند شما می‌توانید هدیه‌ای معمولی را چنان در پوشش زیبایی تقدیم کنید که طرف مقابل به ذوق آید مثل آن که بهترین هدیه عمرش را دریافت کرده‌است.

در مناسبتی مثل یلدا می‌توانید از کادوپیچ‌هایی با نمادهای یلدا و یا رنگ مخصوص این مناسبت و یا اتیکت‌هایی که حاوی پیام تبریک است استفاده کنید.

به مناسبتی که برای آن هدیه تهیه می‌کنید توجه کنید

مسلماً خرید یک پاوربانک یا فلش برای یلدا مناسب نیست. بهتر است برای هر مناسبت هدیه‌ای شایسته آن مناسبت تهیه کنید.

مثلا برای یلدا بهتر است هدیه‌ای تهیه کنید که نمادی از آن جشن باستانی را در خود داشته باشد.

برای مثال کتاب یا فال حافظ، بسته‌ای زیبا از خوراکی‌های یلدا می‌تواند مناسب باشد و هر فرد را خوشحال کند.
صرفا خرید یک کالای گران قیمت نشان از خوبی آن هدیه نیست. ذوق و خلاقیت خود ر ا در انتخاب هدیه نشان دهید. مثلا می‌توانید یک هدیه نوستالژیک و سرگرم‌کننده اما ساده مثل یک بازی را برای یلدا تهیه کنید.

قرار دادن یک کارت که گویای کلام و احساس شما باشد و یا نشان دهید شما قدردان طرف مقابل هستید بسیار خوشایند است.

انتخاب رنگ مناسب نیز اهمیت دارد. برای مناسبتی مثل یلدا هدایای قرمز یا سبز بهترین انتخاب است چون این رنگ‌ها نمادهایی از یلدا هستند و نمایدهایی چون هندوانه یا انار را تداعی می‌کنند.

یکی از بهترین هدایایی که افراد می‌توانند به یکدیگر در این مناسبت بدهند روی خوش و سینه‌ای پر از داستان و روحیه‌ای مثبت و شاد است. می‌توانید داستان‌هایی چاپ شده از هزار و یک شب و یا افسانه‌های مناسب این مناسبت را بخوانید و تعریف کنید.

هر چه که انتخاب می‌کنید خلاقیت و ذوق شما را نشان می‌دهد و اگر به تنهایی نمی‌توانید هدیه‌ای مناسب را مهیا کنید از افراد دیگر کمک بگیرید.

یکی از بهترین راه‌ها برای این که بدانید هدیه‌ای که می‌خواهید تهیه کنید مناسب است یا خیر این است که توجه کنید آیا آن هدیه خودتان را خوشحال می‌کند و دوست دارید به جای شخص دریافت‌کننده هدیه باشید یا خیر.

اگر تمامی این نکات را در انتخاب و تهیه هدیه در نظر بگیرید و عمل کنید حتما هدیه‌ای در خور تهیه خواهید کرد.

شب یلدا و آداب و رسوم آن

فاصله بین غروب خورشید روز سی آبان تا طلوع خورشید در یک دی ماه را شب یلدا یا شب چله گویند.
در این فاصله زمانی افراد خانواده دور هم جمع شده و با شادی، داستان خوانی، شعر خوانی، خوردن تنقلات و میوه‌ها شب را صبح می‌کنند.
سرمنشاء این رسوم از ایران باستان است.از آن زمان‌ها که نور، روشنایی و آتش مقدس و خوش‌یمن و تاریکی و خاموشی نمادی از شر و اهریمن بوده‌است.

از آن‌جا که یلدا بلندترین زمان جولان دادن تاریکی و یا اهریمن بوده مردمان آن زمان دور هم جمع شده و با خوشحالی و روشن‌کردن آتش به جنگ اهریمن می رفتند تا فردای آن شب که پس از آن، روز رو به طولانی‌تر شدن می‌رفت و این نشانی بود از پیروزی نور بر تاریکی و روشنایی بر اهریمن.

این رسم سینه به سینه انتقال یافته و به شکل کنونی درآمده‌است.
در عصر حاضر ما نیز در شب آخر پاییز دور هم جمع می‌شویم و این شب را با خوشی و شادی صبح می‌کنیم.

در زمان حال خوراکی‌های مرسوم در شب یلدا هندوانه، انار، آجیل مخصوص یلدا (آجیل شیرین) و ... است و کارهایی مثل حافظ‌خوانی و تعریف قصه توسط بزرگ فامیل مثل مادربزرگ یا پدربزرگ رایج است.
معمولا در این مناسبت نوعروسان از طرف داماد خود هدایایی به عنوان پیشکش شروع زندگی توام با آسایش و خوشبختی دریافت می‌کنند.

کمی قبل‌تر رسم بر آن بوده که دور تا دور کرسی کنار هم نشسته خوش و بش و وقت‌گذرانی می‌کردند.
این‌ها که گفته شد آداب کلی یلدا است ولی از آن‌جا که ایران سرزمین وسیع و کهنی‌ست، هر مناسبت در هر استان دست‌خوش تغییراتی همرنگ با آن منطقه و فرهنگ می‌شود.

مثلا در خراسان خوردن کف‌زنی (نوعی شیرینی مانند گز)، لبو یا چغندرپخته و پختک(لبوی خشک) رایج است و یا آجیل یلدا در اصفهان از کشمش، گردو، بادام، قیسی، برگه گلابی، انجیر و خرما تشکیل شده است.

در استان کردستان با دلمه و نان سنگک از میهمانان یلدایی پذیرایی می کنند.

هندوانه در بوشهر برای یلدا پرطرفدار است.

در مازندران از میوه‌ی جنگلی ولیک و شرینی پشتزیک برای این شب استفاده می کنند.

حافظ‌خوانی در شیراز مرسوم است و رنگینگ نیز در سر سفره‌ی یلدای مردمان شیراز فراوان است.

در گیلان خوردن هندوانه و ازگیل بسیار رایج است.

در لرستان در شب یلدا نوعی خواراک با شیره و گندم می خورند.

به عقیده‌ی مادربزرگ‌های قزوینی اگر در این شب ننه سرما گریه کند باران می‌بارد، اگر پنبه‌های لحافش بیرون بریزد برف می بارد و اگر گردنبند مرواریدش پاره شود تگرگ می‌آید.

این شب به هر شکل، رسم و آدابی برگزار شود همه حرف آن این است که یلدا شبی بزرگ و طولانی برای اثبات عشق و علاقه به نزدیکان از کوچک و بزرگ است.

نقطه بازی

بازی‌ای ساده، وابسته به مشارکت افراد، کاغذ و قلم است که قسمت‌های درخشانی از کودکی بسیاری از افراد را پر کرده‌است. همراه با خاطرات خوش،‌ جر‌ زدن‌ها، تقلب‌ها، همراهی، رقابت و مشارکت.

بازی‌ای که یادآور دوران بدون آتاری، گیم نت، کامپیوتر و ..است که جایی در  اتاق کودکان نداشت است. بازی دوران کودکان ساده و سادگی.

این بازی متولد فرانسه است. فرانسوا ادوارد آناتول لوکاس ریاضیدان فرانسوی و مخترع این بازی بوده‌است.

لوکاس در رصدخانه پاریس مشغول به کار بود. او به ریاضیات تفریحی علاقمند بود و مخترع بازی‌های دیگری مثل بازی برج هانوی نیز است. لوکاس نقطه‌بازی را در قرن 19 به جهان معرفی کرد و به این ترتیب او سازنده بخش مهمی از خاطرات کودکان آن زمان تا به حال شده است.

این بازی را به نام‌های دیگری مثل نقطه و خط، نقطه و جعبه، نقطه به نقطه و ... نیز می خوانند.

شیوه این بازی این‌گونه است: یک صفحه کاغذ شبکه‌بندی شده با نقطه در اخیار بازیکنان قرار می‌گیرد. در این بازی حداقل به دو بازیکن نیاز است. بازیکنان با دو رنگ قلم متفاوت به نوبت خط‌هایی عمودی و افقی را بین دو نقطه ایجاد می‌کنند و کسی که توانست به وسیله این خط‌ها اولین سلول یا مربع را ایجاد کند می تواند خط دیگری به عنوان پاداش بکشد و در آخر هر کس که خانه‌های بیشتری را از آن خود کند برنده است.

این بازی در افراد ایجاد آرامش و فرد را وادار به تمرکز و توجه می‌کند و به علت کار کشیدن از مغز می‌تواند یکی از گزینه‌هایی باشد که برای آلزایمر مفید است. همچنین بر خلاف ظاهر آرام جوی پرهیجان و اوقاتی مفرح برایتان می‌سازد.

امید است شما عزیزان نیز از این بازی بیشتر در دورهمی‌های خود استفاده کنید

بادونه، سوغاتی دست‌خوش گویش‌های متعدد

خوراکی سفید و شیرین است با طعمی خاص ولی آشنا؛ هدیه‌ای است از سرزمین سرسبز و‌ از دل شالیزارهای شمال ایران. شیرینی حاصل دست‌رنج مردم بومی و زائیده خلاقیت آن مردمان. دانه‌های سفید رنگ برنج یا به گویش محلی «دونِه» را می‌کارند، پرورش ‌می‌دهند، عشق می‌بخشند تا به برداشت برسد.

قسمتی از این برنج یا دونه را بعد از گذر از فرایندی با عسل یا شیره ترکیب می‌کنند و ماه حصل آن، نوعی شیرینی لوزی شکل و سفید رنگ است که در گویش‌های مختلف شهرهای مازندران با نام‌های گوناگونی شناخته می‌شود: بئودونه، بادونه، بهادونه، بهاردونه، دِتِردونه، کیجادونه و دُختردونه. در مازندران معمولا هر شهر گویشی مخصوص به خود را دارد که قابل شناسایی از شهر دیگر است.

دونه که همان برنج است در تمامی گویش‌ها تکرار می‌شود ولی سرمنشاء بَئو، با،‌ بها، بهار دقیقا مشخص نیست. گویی نسل جدید برای راحتی گفتار و زیبایی کلام به آن بهاردونه می‌گویند. «دِتَر» و «کیجا»‌ هم در گویش مازنی، به معنای دختر است. گفته می‌شود چون رسم بر آن بوده در مراسم بله‌برون، خانواده‌ی عروس از این شیرینی برای پذیرایی استفاده می‌کردند به این نام‌ها شهرت پیدا کرده‌است.

نام آن هرچه باشد می‌توان گفت طعمی خوشایند است برای هدیه و سوغات آوردن از مازندران به شهر‌های دیگر که نشان‌دهنده پیشه و ریشه‌ی مردم این خطه است.

یک دست لیوان، هدیه به کودکی 5 ساله؟! ضرورت انتخاب هدیه‌ای مناسب

دراین‌جا می‌خواهیم در مورد آداب و رسوم هدیه‌دادن صحبت کنیم و این که برای چه باید هدیه‌ای خاص و مناسب به دیگران داد. کمی به گذشته برمی‌گردیم؛ به زمان کودکی؛ یکی از جشن‌تولدهای آن دوران را به خاطر آورید.

جمع دوستان و اقوام جمع است. شما به عنوان کودکی که تولدتان را برایتان جشن گرفته‌اند، با شوق و ذوق فراوان شادی می‌کنید و بالا و پایین می‌پرید. انتظار فوت کردن شمع کیک را می‌کشید و بیشتر از آن منتظر دریافت کادوهای تولد و باز کردن آن هستید. وقت باز کردن کادوها فرا می‌رسد. بسیار هیجان‌زده هستید. قلبتان به شماره افتاده، چشمانتان برق می‌زند و بسیار علاقه‌مندید تا بدانید داخل کادویی که در دستانتان هست چیست. با سرعت هدیه را باز می‌کنید. لحظه‌ای سکوت می‌کنید و نمی‌دانید چه عکس‌العملی داشته باشید! بله؛ یک ساعت‌دیواری برای کودکی حدودا 5 ساله... 

اتفاق بدی است کمی از آن هیجان کاسته می‌شود، ولی دوباره با امید سراغ کادو بعدی می‌روید اما این بار فاجعه عمیق‌تر است! یک دست لیوان!! آخر یک دست لیوان به چه کار یک کودک 5 ساله می‌آید؟! کاش می‌توانستید این را بگویید...

دیگر ذوقی ندارید. برق چشمانتان از بین رفته ولی با تمام وجود آن چند کادوی دوست‌داشتنی که معمولاً از پدر، مادر، مادر بزرگ و یا پدر بزرگ دریافت کرده‌اید را دوست‌دارید و می‌شود گفت این‌ها همان چیزی هست که شما می‌خواستید. آن ها می‌دانستند شما به چه چیز نیاز دارید و شما کودک دلبندشان بودید که با تمام وجود و علاقه برایتان هدیه‌ای تدارک دیده‌اند.

حال به این دوران باز گردیم. شما دیگر کودک نیستید بلکه فردی هستید که پیشه و سبک زندگی مشخصی دارد. شما علاقه‌مندی‌های خاص خود را دارید، سرگرمی‌های مختص به خود و ...

در دفترکارتان نشسته‌اید. نزدیک به مناسب خاصی است. این مناسبت باعث شده تمامی افراد جنب و جوش داشته باشند و اشتیاق و هیجان را بار دیگر می‌بینید. همه افراد به نوعی علاقه دارند مخاطب کاری و اجتماعی خود را خوشحال کنند و آن مناسبت را بهانه‌ای قرار می‌دهند برای ابراز علاقه و ارادت و همچنین ارائه پیشکشی برای تبریک. شما نیز مثل سایر افراد دوست دارید هدیه‌ای خوشایند دریافت کنید و یا به کسانی که اهمیت می‌دهید هدیه‌ای درخور پیشکش کنید. در فکر این هستید که به خانم یا آقای ایکس از شرکت فلان چه هدیه‌ای بدهید تا هم مقبول باشد و هم نشان‌دهنده علاقه شما به ادامه فعالیت دو شرکت و نشان‌دهنده حس دوستی میان شما...

در همین حال که دارید فکر می‌کنید، در اتاقتان به صدا در می‌آید منشیتان وارد اتاق می‌شود و ساک دستی‌ای را به شما می‌دهد که نشانه‌ای آشنا به چشمتان می‌افتد. بله بسته‌ای از یکی از همکاران تجاریتان برای شما. کودک درونتان بیدار می‌شود. به شوق می‌آید و قلبتان می‌تپد. می‌شود کمی از آن برق چشمنتان در دوران کودکی را، حال دوباره دید. ساک را از منشی می‌گیرید و به بسته درون ساک نگاه می‌کنید و باز سکوت! فلش، سررسید، پاوربانک، خودکار و ...

خیلی سریع هیجان درونی را کنترل می‌کنید. کاملاً قابل حدس بود که چه چیزی داخل بسته است. فقط متعجب هستید که چرا به ذوق آمده بودید. این هدیه نیز می‌رود کنار مابقی بسته‌ها برای دادن به شخصی که به آن نیاز دارد. دوباره فکر می‌کنید که چه چیز می‌تواند مدیر شرکت فلان را خوشحال کند که نشان دهد شما به فعالیت‌های مشترکان علاقه‌مند هستید.

فرض کنید زمانی که داخل ساک دستی را دیدید، با بسته‌ای زیبا روبه‌رو می‌شدید که نمی‌توانستید حدس بزنید داخل آن چیست ولی ظاهر خود جعبه کافی بود برای ادامه هیجان کوچک شما. بسته را باز می‌کردید و چیزی جالب و بامزه، نو یا خلاقانه در آن می‌دید.

شما که خواننده این داستان کوچک بودید دوست داشتید جای کدام شخص باشید؟ شخص اول یا دوم؟! مسلماً تمام ما علاقه داریم هدیه‌ای خاص دریافت کنیم که علاوه بر کاربردی بودن، نشان‌دهنده علاقه و احترام هدیه‌دهنده به ما باشد و دوست داریم زمانی که به شخصی پیشکشی می‌دهیم آن شخص با تمام وجودش خوشحال شود و نیتمان از آن هدیه را متوجه شود.

 همه ما می‌خواهیم ظاهر هدیه‌ای که دریافت می‌کنیم یا هدیه می‌دهیم متفاوت باشد به گونه‌ای که نشان دهد برای انتخاب آن وقت صرف کرده‌ایم و ارزش طرف مقابل را دانسته‌ایم. همه ما هدیه‌ای می‌خواهیم که از بسته تا محتویاتش ما را به ذوق و شوق بیاورد. خوب تمام این دلایل کافی‌است تا شما عزمتان را جزم کنید که از این پس هدیه‌ای خاص برای دیگران تدراک ببینید. هدیه‌ای متفاوت، خلاقانه و شایسته مخاطبتان.

در ضمن یک دست لیوان با هیچ منطقی مناسب یک کودک 5 ساله نیست :)

کاغذ پوستی

کاغذ پوستی یا کاغذ شیرینی پزی (Parchment Paper) نوعی کاغذ سلولزی نازک و سفید رنگ (به طوری که تصاویر و خطوط از پشت آن دیده شود) است  که گاهی به اشتباه به آن کاغذ مومی یا کاغذ روغنی می‌گویند.

وجه تمایز کاغذ پوستی و مومی در تاثیرپذیری آن‌ها نسبت به حرارت و ظاهر صیقلی‌تر کاغذ مومی است.

این نوع کاغذ مصارف مختلفی دارد که عمده آن در شرینی‌پزی، شیرینی‌پزی و نان‌پزی است.

به غیر از مصارف ذکر شده، از این کاغذ در نقشه‌کشی و کپی‌برداری و به عنوان کاغذ الگوی خیاطی استفاده می‌شود. همچنین گاهی می‌توان نمونه‌هایی از این کاغذ را در بسته‌بندی کفش و لباس به عنوان پوشش داخل جعبه مشاهده کرد.

در زیر نمونه‌ای از کاربرد متفاوت کاغذ پوستی را می‌توانید ببینید که به عنوان بسته موادغذایی در مجموعه کاستومرباکس تهیه شده است.